موی تای « بوکس تایلندی » به معنی « مشت زدن » و یکی از سبکهای آزاد ورزش رزمی است که ازجمله مهمترین سمبول فرهنگی و ملی کشور تایلند بشماررفته وهمه ساله تاریخ « 17 مارچ » بنام روز« موی تای » در این کشور تجلیل میگردد. سپورت رزمی « موی تای» که در زبان انگلیسی بنام « تای بوکسینگ » یاد میشود ، درزمانیکه کشور « سیام » نام خود را به « تایلند » تغییر داد ، این ورزش رزمی نیز بنام « موی تای » مسمی شد. تاریخچه « موی تای » : موی تای به قبیله « تای » از سلطنت پادشاهی « تای مونگ و یا تای موآنگ » قبل از دوره دین « بودا » ارتباط دارد که در دو سمت رود « هوانگ هو و یانگ تسه » در سچوان و هوپی در جنوب کشور چین قرار داشت . در آن زمان مردم « تای » بنابر هجوم وتعرض مجبور شدند تا به سمت جنوب مهاجرت نمایند که در آنجا نیز مورد حمله غیر بومیان قرار گرفتند، بنآ این قبیله به فکرافتاد تا برعلاوه استفاده از اسلحه های موجود آن زمان ،از ضربه های« مشت، آرنج ، زانو و لگد » در نبردهای تن به تن استفاده نمایند . بعدها طوایف ( تای مونگ ) به صورت یک ملت مستقل با هم متحد گردیدند و در جنوب رودخانه مکونگ با تشکیل سرزمینی مستقل پرداختند و ضمنآ برای دفاع از سرزمین خود و جلوگیری از تاخت و تاز دشمنان ، سیستم دفاعی را با استفاده از ورزش رزمی ایجاد کردند ، که بعدها محبوبیت و احترام به این فرهنگ ملی باعث آن شد تا آ نعده از افرادیکه میخواستند به فرمانروایی و یا حکومت دست یابند ، مجبور بودند که از جمله هجده سبک « موی تای » به تعداد چهار سبک آن را که عبارت از : « هنرحرکات بدن ، تاریخچه اجداد قهرمان ، هنر مشت زدن و طلسم افسانه ئی » بود ، اموزش و دسترسی کامل داشته باشند . ضمنآ قابل تذکر است که مردم تایلند در هنگام نبرد ، بخاطر تقویت روحیه نیروهای خود از موزیک و خواندن دعاهای خاصی استفاده میکردند و همچنان بدون از پوشیدن « تنبان و پیراهن سنتی » از پارچه تکه و کمربندهای مخصوص به عنوان محافظ و جلوگیری از نفوذ نیروهای « هیپنوتیزم کننده و یاجادوگری » استفاده میکردند که این نوع موزیک و پارچه ها قرار ذیل است :
۱ـ مونگون « حلقه و یا سربند » : مردم تایلند بر این اعتقاد بودند که قدرت‌های « جادویی و هیپنوتیزمکننده » به بالاترین قسمت بدن انسان یعنی « سر » تأثیر زیاد دارد ، به این اساس مردها نوارپارچه‌ای را که علائم و نشانه های دعا بر آن نقش بسته بود ، به دور سر خود بسته میکردند که روش در ورزش رزمی « موی تای » نیز قابل استفاده قرار گرفت .
۲ـ پراچیات « حلقه بازو و یا بازوبند » : استفاده از پراچیات یا بازوبند از دیگر اعتقادات مردم تایلند بوده است ، شواهد تاریخی و باستانی نشان میدهد که در زمان قدیم ، اکثر مبارزان تایلندی هنگامی که میخواستند به میدان جنگ وارد شوند، نوار باریکی را به دور بازوی شان میبستند و معتقد بودند این پوشش به آنها « نیرو » داده و از خطر محفوظ میدارند .
۳ــ وای کرو « موسیقی سنتی » : درزمان های گذشته کشورهای مختلف ، برای نیروهای نظامی خود نوعی موزیک را در نظر میگرفتند که از آن درهنگام جنگ برای تقویت روحیه نیروهای خود استفاده میکردند، چون هنر رزمی موی تای در گذشته جزی تمرینات نیروهای نظامی و سربازان کشور تایلند بود ، بنآ اکنون هم در این کشور مبارزه و مسابقات « تای بوکسینگ » با صدای طبل و نوعی موسیقی همراهی میشود، که هدف ان تشویق وتحریک کردن مبارزین « جنگجویان » بخاطر وارد کردن ضربات سنگین بالای جانب مقابل است . همچنان باید خاطر نشان ساخت که موسیقی سنتی « سارما » و یا « وای کرو » در میدان جنگ و یا رینگ تای بوکس » سمبلی از حرکات سنتی و نوع رقص مخصوص « تای بوکسرو با جنگجو » برای قدرشناسی و سپاس از زحمات « والدین و استاد » میباشد ، بخاطر اینکه والدین در زندگی زحمات بسیار زیادی را دربزرگ کردن و تربیه اطفال خویش میکشند و استاد « ترینر » نیز با مثل « مادر و پدر » زحمات دلسوزانه کشیده وتمام قوانین ، مقررات و تخنیک این سپورت رزمی را با کمال امانتداری که توام با مراعت کردن « دسپلین » میباشد ، برای شاگرد خویش یاد میدهد . حرکات و ضربات « موی تای » : در ورزش رزمی « موی تای » از حرکات و ضربات « مشت ، آرنج ، زانو و لگد » به شکل ذیل استفاده صورت میگیرد : ــ ازساقهای پای : مانند چوبی بلند برای دفاع و ضربه زدن . ــ از بازوهای دو دست : به عنوان دو شمشیر برای دفاع کردن . ــ از مشتها : برای کوبیدن و خرد کردن . ــ از آرنج دستان : به عنوان ضربات نیزه . ــ از زانوها : به مثل گرز ، برای ضربه زدن و دفاع کردن . ــ از پاها : به مثابه چاقو و تبر .
فعالیت بین المللی « موی تای » :اداره تربیت بدنی وسپورت کشورتایلند، در دو دهه اخیر ورزش رزمی « موی تای » را در سطح بین‌المللی گسترش داد و فعالیت خود را از سال « 1985 میلادی» با تأسیس کردن « انجمن موی تای آماتور تایلند » آغاز کرد و به تعقیب آن کوشید تا این سپورت رزمی ، در جمع سایر سپورتها در چوکات رسمی شامل گردد . به این اساس درسال « 1999 میلادی » در جلسه که با حضور داشت اعضای کمیته المپیک آسیا درکشور کویت برگزار شد ، در آن جا فیصله به عمل آمد تا ورزش رزمی « موی تای » مانند سایر سپورتها ، به عضویت رسمی «کمیته المپیک آسیایی » پزیرفته شده و همه ساله مسابقات آن تحت رهبری « کمیته المپیک » تدویر گردد. ضمنآ باید خاطر نشان ساخت که دامنه نفوذ سپورت رزمی « موی تای » و یا « تای بوکس » به نقاط مختلف جهان ، به خصوص کشورهای اروپایی رسید و حال این سپورت رزمی در چوکات « مکاتب ، کمیته ها ، محلات و کلپ ها » فعالیت مینماید و مسابقات آن به اساس نورم و یا قوانین همان مراکز سپورتی ، برگزار میشود که اکثرآ نورم های معین این ورزش رزمی مراعت نمیشود . بنآ در این مورد ضرورت جدی است تا مرکز واحد تحت رهبری« سازمان و یا کمیته » مسکی وفنی درسطح کشورهای « اروپائی » تاسیس گردد ، تا از یک جانب روش و میتود اساسی این ورزش رزمی حفظ و محفوظ شود و از جانب هم این مرکز واحد « ارو پائی » با تنظیم کردن « اساسنامه و مقرره » واحد ، بتواند به نمایندگی از تمام « مکاتب، کمیته ها ، محلات و کلپ ها » سپورت رزمی با اداره « انجمن موی تای آماتور تایلند » منحیث « مرکز رهبری» روابط کاری ، تامین و برقرار کند
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
